دو کار با هم چه ناهمگون است و ناسازوار ، کارى که لذتش رود و گناهش ماند ، و کارى که رنجش برود و پاداشش ماند . [نهج البلاغه]
نویسنده: احمد _صفورا پنج شنبه 85 آبان 25 ساعت 4:12 عصر
ای انکه ز ما دوری
ای عشق اهورایی
چندی است دلم تنهاست
در لحظه ی آن روزم
تا مژده رسانندم
که ای عشق می آیی
بر خیز بیا آقا با کشتی امیدت
دریاب دل ما را
در وحشت دریایی
نظرات شما ()
